راز پنهانی کوچک مد!
مد امروزی به شیوه‌ی بیش‌ترین تمرکز بر تصویر و ظاهر بیرونی مرتبط است. به نادرستی، ما به عنوان مصرف‌کنندگان به آنچه درون این مدل‌هاست توجه نمی‌کنیم: صدها هزار فیبر که لباس‌های ما را تشکیل می‌دهند و تاکنون منجر به بیش از 1.4 میلیون تریلیون فیبر پلاستیکی (به صورت تخمینی) در اقیانوس‌ها شده‌اند و این راز پنهانی کوچک مد است.
راز پنهانی کوچک مد!
صنعت مد تأثیر بزرگی بر محیط زیست دارد. این صنعت مسئول 20 درصد از فاضلاب جهان، 10 درصد از گازهای گلخانه‌ای و مقدار زیادی زباله است. هر ثانیه، یک کامیون زباله پر از پارچه‌ها به زباله‌زدایی یا زباله سوزی می‌شود. اگر این همه نبود، لباس‌های ما نیز با پلاستیک، اقیانوس‌ها را آلوده می‌کرد.
حدود 60 درصد از مواد استفاده شده در تولید لباس، پلاستیک هستند که شامل پلی‌استر، آکریلیک و نایلون است. این بافت‌های مصنوعی، سبک، مقاوم، با قیمت مناسب و انعطاف‌پذیر هستند. اما این‌جاست که مشکل پنهانی وجود دارد: هر بار که شسته می‌شوند، فیبرهای پلاستیکی کوچکی به نام میکروفیبرها رها می‌شوند، که شکلی از میکروپلاستیک‌ها هستند – قطعاتی بسیار ریز به اندازه پنج میلیمتر.
لباسشویی به تنهایی باعث رها شدن حدود 500 هزار تن از میکروفیبرهای پلاستیکی به اقیانوس‌ها در هر سال می‌شود، معادل تقریباً سه میلیارد پیراهن پلی‌استری. این اتفاق به این دلیل می‌افتد که کارخانه‌های تصفیه آب تا 40 درصد از میکروفیبرها را به دلیل اندازه‌ی کوچک‌شان وارد دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها می‌گذارند. اکثر کارخانه‌های تصفیه‌آب موظف به جمع‌آوری میکروفیبرها نیستند.
میکروفیبرها و سایر میکروپلاستیک‌ها وقتی به اشتباه به عنوان غذا توسط ماهیان و سایر موجودات دریایی شناخته می‌شوند، مواد آلوده‌کننده نگران‌کننده‌ای مانند سموم آفت‌کشی و مواد شیمیایی صنعتی را به همراه دارند. اثرات جذب میکروپلاستیک‌ها بر زندگی دریایی واقعاً ویرانگر هستند؛ آنها باعث گرسنگی، اختلالات اندوکرینی، توقف رشد در برخی گونه‌ها و خراب شدن سیستم گوارشی برخی دیگر شده‌اند.
«یکی از مسائل مربوط به جذب پلاستیک در همه سطوح زنجیره غذایی است که می‌تواند پلاستیک را به حیوانات بزرگ‌تر و انسان‌ها منتقل کند. سؤال این است که آیا مصرف پلاستیک به همین شکل برای ما قابل قبول است؟»، هایدی ساولی متخصص محیط زیست در سازمان محیط زیست سازمان ملل متحد می‌گوید، . «فکر می‌کنم حق بشری است که مجبور نباشیم پلاستیک مصرف کنیم.»
با وجود اینکه تحقیقات گسترده‌ای در مورد اثرات جذب پلاستیک بر روی انسان در حال انجام است، روشن است که انسان‌ها به طور منظم پلاستیک مصرف می‌کنند. یک مطالعه اخیر بر روی هشت نفر از سرتاسر جهان نشان داد که میکروپلاستیک‌ها در همه افراد آزمایشی حضور دارند. آنها در غذاهای روزمره مانند آبجو، عسل، شکر و تقریباً 90 درصد از برندهای نمک مورد آزمایش توسط گروهی از دانشمندان پیدا شده‌اند.
بدتر اما در مورد راز پنهانی کوچک مد! این است که، بر اساس اطلاعات یک شرکت داده‌های شیمیایی به نام تکنون اوربی‌کم، میزان پلی‌استری که هر سال تولید می‌شود، طبق پیش‌بینی‌ها تا سال 2025 سه برابر می شود.
پس، چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟
کاهش قابل توجه انتشار میکروفیبرها دارای دو جنبه است، براساس یک گزارش سال 2017 از بنیاد الن مک‌آرتور. ابتدا، طراحان و تولیدکنندگان باید روش‌های ساخت لباس را تغییر داده و مواد جدیدی توسعه دهند.
طول فیبر و چگالی بافت، دو عاملی هستند که مقدار میکروفیبرهایی که در هنگام شستشو رها می‌شوند را تعیین می‌کنند. برخی از عملکردهای پایانی مانند پوشش‌دهی نیز ثابت کرده‌اند که میزان انتشار را تا 50 درصد کاهش می‌دهد.
ثانیا، طبق گزارش، تکنولوژی‌ها برای جمع‌آوری میکروفیبرهایی که انتشار آنها اجتناب ناپذیر است، باید برای دستیابی به مقیاس و کارایی بیشتر ارتقا یابند. برخی تکنولوژی‌ها در حال حاضر موجود هستند، اما وظیفه کمتری را بر عهده مصرف‌کنندگان قرار می‌دهند تا تأثیر لباس بر محیط زیست را کاهش دهند.
چه اقدامات عملی به منظور کاهش انتشار میکروفیبر می توان انجام داد؟
چندین اقدامی که مردم – و صنایع مانند صنایع مهمان‌نوازی – می‌توانند انجام دهند تا مقدار انتشار میکروفیبرها در هنگام شستشو محدود شود، شامل موارد زیر است:
- کمتر شستن لباس. پارچه‌هایی که چندین بار شسته شده‌اند، بیشتر از زمانی که نو هستند، میکروفیبرهای بیشتری رها می‌کنند.
- کشف شده که ماشین‌های لباسشویی که درب آنها از جلو باز می شود کمتر میکروفیبر رها می کنند.
- کیسه‌های لباسشویی مانند کیسه‌ای که توسط گروهی از دانشمندان توسعه داده شده به نام گاپیفرند، می‌تواند مقدار رها شدن میکروفیبرها را تا 86 درصد کاهش دهد و میکروفیبرهایی را که رها می‌شوند، جمع کند.
- The Cora Ball را می‌توان به ماشین‌های لباسشویی اضافه کرد تا میکروفیبرها را جمع‌آوری کند. این شرکت می‌گوید که اگر 10 درصد از خانوارهای آمریکا از محصول آن ها استفاده کنند، معادل 30 میلیون بطری آب از ورود به مسیرهای آبی جلوگیری می‌شود.( البته این کالا در ایران به صورت عمومی وجود ندارد)
- نصب دستگاه‌هایی برای جمع‌آوری میکروفیبرها قبل از وارد شدن به محیط، بر روی ماشین‌های لباسشویی قدیمی که از چنین وسیله‌ای برخوردار نیستند، می‌تواند فیبرها را جمع آوری کند.
یک متخصص می گوید: “با وجود اینکه مصرف‌کنندگان می‌توانند اقداماتی را برای محدود کردن انتشار میکروفیبرها از لباسها انجام دهند، تنها باید وظیفه بیشتری بر عهده سازندگان قرار گیرد”، . او یادداشت می‌کند که پس از جمع‌آوری میکروفیبرها، هیچ گارانتی‌ای وجود ندارد که آنها از طریق مسیرهای دیگر به محیط منتقل نشوند.
در نهایت، وابستگی جهان به مواد مصنوعی باید تغییر کند تا میزان رها شدن پلاستیک میکروفیبری را به‌طور مؤثر کاهش دهد. اما تا زمانی که مواد جدید طراحی می‌شوند، کاهش انتشار و البته جمع‌آوری فیبرها قبل از ورود به محیط می‌تواند آسیب به زندگی دریایی و انسان‌ها را محدود کند.
